មាត្រា
១៖ ច្បាប់ទូទៅនៃនីតិឯកជន
ក្រមនេះ
បញ្ញត្តិអំពីគោលការណ៍ទូទៅដែលទាក់ទងទៅនឹងទំនាក់ទំនងគតិយុត្តផ្នែករដ្ឋប្បវេណី ។
បញ្ញត្តិនៃក្រមរដ្ឋប្បវេណីនេះ ត្រូវយកមកអនុវត្ត ចំពោះទំនាក់ទំនងទ្រព្យសម្បត្តិ
និងទំនាក់ទំនងញាតិ លើកលែងតែមានកំណត់ផ្សេង នៅក្នុងច្បាប់ពិសេស ។
មាត្រា
២៖ គោលការណ៍មូលដ្ឋាន
ក្រមនេះ កំណត់អំពីគោលការណ៍នៃការធានាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ របស់បុគ្គល
ភាពស្មើគ្នារបស់បុរស នារី និងសិទ្ធិលើទ្រព្យសម្បត្តិ ដែលត្រូវបានកមណត់នៅក្នុងរដ្ឋធម្មនុញ្ញ
។
មាត្រា
៣៖ គោលការណ៍ស្វ័យភាពនៃបុគ្គលឯកជន
ក្រមនេះ គោរពនូវសេរីភាពនៃឆន្ទៈរបស់បុគ្គល
និងបញ្ញត្តិអំពីទំនាក់ទំនងគតិយុត្តប្រកបដោយសមភាពរវាងបុគ្គលឯកជន
ដោយរួមបញ្ចូលទាំងនីតិបុគ្គល ។ នីតិបុគ្គលសាធារណៈដែលនៅក្នុងទំនាក់ទំនងនៃការជួញដូរ
ត្រូវចាត់ទុកថាជាបុគ្គលឯកជន ។
មាត្រា
៤៖ ការហាមឃាត់មិនឱ្យប្រើប្រាស់សិទ្ធិដោយបំពាន
ទោះបីជាសិទ្ធិក៏ដោយ ក៏ពុំត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យប្រើប្រាស់ដោយបំពានឡើយ ។
នៅក្នុងករណីដែលបានប្រើប្រាស់សិទ្ធិ ដោយបំពានហួសពីទំហំនៃការការពារ
ដែលត្រូវបានបញ្ញត្តិទុក មិនអាចទទួលស្គាល់អានុភាពនៃការប្រើសិទ្ធិនោះឡើយ ។
មាត្រា
៥៖ គោលការណ៍នៃសុច្ចរិត និងភាពស្មោះត្រង់
ការប្រើសិទ្ធិ និងការអនុវត្តករណីយកិច្ច ត្រូវធ្វើឡើងដោយសុច្ចរិត
ផ្អែកតាមភាពស្មោះត្រង់ ។
No comments:
Post a Comment