ប្រើបំណាច់ឆ្នាំមិនអស់ ទូទាត់ជាប្រាក់បានដែរឬទេ?

 

ប្រើបំណាច់ឆ្នាំមិនអស់ ទូទាត់ជាប្រាក់បានដែរឬទេ?

            ច្បាប់ស្ដីពីការងារ នៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ដែលបានប្រកាសឱ្យប្រើនៅថ្ងៃទី ១៣ ខែ មីនា ឆ្នាំ ១៩៩៧  ផ្ដល់សិទ្ធិឱ្យកម្មករនិយោជិតបានឈប់សម្រាកប្រចាំឆ្នាំ ដោយមានប្រាក់ឈ្នួល ចំនួន ១៨ ថ្ងៃ ក្នុងមួយឆ្នាំ ។ ប៉ុន្តែការប្រើប្រាស់សិទ្ធិឈប់សម្រាកនេះក៏ត្រូវគោរពលក្ខខណ្ឌមួយចំនួន កំណត់ដោយច្បាប់ផងដែរ ។

            មានបងប្អូនកម្មករនិយោជិត និងអ្នកសិក្សាជាច្រើនតែងតែមានចម្ងល់ថា នៅពេលដែលប្រើប្រាស់បំណាច់ឆ្នាំមិនអស់ តើកម្មករនិយោជិត អាចប្ដូរយកជាប្រាក់ឈ្នួលបានដែរឬទេ ? អត្ថបទខ្លីនេះ នឹងដោះស្រាយចម្ងល់ជូន ។

            ជាទូទៅ កម្មករនិយោជិតតែងតែហៅ ការឈប់សម្រាកប្រចាំឆ្នាំដោយមានប្រាក់ឈ្នួល ដោយកាត់ខ្លីថា “បំណាច់ឆ្នាំ” ហើយកន្លែងខ្លះទៀត គេហៅជាអក្សរកាត់ភាសាអង់គ្លេសថា “AL” ដែលអក្សរកាត់ “AL”នេះ មកពីពាក្យពេញថា “Annual Leave” និងមានន័យជាខ្មែរថា “ការឈប់សម្រាកប្រចាំឆ្នាំ” ។

            មាត្រា ១៦៦ វាក្យខណ្ឌទី១ នៃច្បាប់ស្ដីពីការងារ ចែងថា កម្មករនិយោជិតទាំងអស់ត្រូវមានសិទ្ធិឈប់សម្រាកប្រចាំឆ្នាំ ដោយមានប្រាក់ឈ្នួល ដែលថ្ងៃឈប់សម្រាកនេះ ត្រូវគិតជាថ្ងៃធ្វើការធម្មតា មួយថ្ងៃកន្លះ ក្នុងរយៈពេលធ្វើការមួយខែជាប់ ។

ក្នុងមួយឆ្នាំ មានរយៈពេល ១២ ខែ ហេតុនេះ បើក្នុងមួយខែ កម្មករនិយោជិតទទួលបានការឈប់សម្រាកប្រចាំឆ្នាំដោយមានប្រាក់ឈ្នួល ១ ថ្ងៃកន្លះ ក្នុងមួយខែ មានន័យថា ក្នុងមួយឆ្នាំ ត្រូវទទួលបានការឈប់សម្រាកប្រចាំឆ្នាំដោយមានប្រាក់ឈ្នួល ចំនួន ១.៥ x ១២ = ១៨ ថ្ងៃ ។

ចំណែកមាត្រា ១៦៧ កថាខណ្ឌទី ២ ចែងថា ក្នុងករណីដែលមានផ្ដាច់ ឬចប់កិច្ចសន្យាមុនដែលកម្មករនិយោជិតបានទទួលសិទ្ធិឈប់សម្រាកប្រចាំឆ្នាំដោយមានប្រាក់ឈ្នួលនោះ និយោជកត្រូវផ្ដល់ប្រាក់បំណាច់ទៅកម្មករនិយោជិត ទៅតាមកម្រិត កំណត់ដូចខាងលើ ។

ត្រង់នេះមានន័យថា ប្រសិនបើ មានការផ្ដាច់កិច្ចសន្យា ឬចប់កិច្ចសន្យាការងារ ដោយកម្មករនិយោជិតមិនទាន់បានប្រើប្រាស់បំណាច់ឆ្នាំខ្លួនអស់ នោះនិយោជកត្រូវគណនាជាប្រាក់បំណាច់ ឱ្យកម្មករនិយោជិត ទៅតាមចំនួនថ្ងៃដែលនៅសល់ ។

ឧទាហរណ៍ ៖​ សុខ ធ្វើការឱ្យក្រុមហ៊ុន “ក” ទទួលបានប្រាក់ខែ ១៨០ ដុល្លារ/ខែ ។ គាត់ត្រូវបានបញ្ចប់កិច្ចសន្យាការងារ ដោយនៅពេលបញ្ចប់កិច្ចសន្យានោះ គាត់នៅសល់ការឈប់សម្រាកប្រចាំឆ្នាំដោយមានប្រាក់ឈ្នួលចំនួន ៥ ថ្ងៃ ។ ក្រុមហ៊ុន “ក” ត្រូវផ្ដល់ប្រាក់បំណាច់ជួសការឈប់សម្រាករបស់គាត់ដូចខាងក្រោម៖

១៨០ដុល្លារ ៖ ២៦ ថ្ងៃ = ៦.៩២៣ ដុល្លាក្នុងមួយថ្ងៃ

ប្រាក់បំណាច់ជួសការឈប់សម្រាករបស់ សុខគឺ៖

៦.៩២៣ ដុល្លារ x ៥ ថ្ងៃ =៣៤.៦១៥ ដុល្លារ

            ប៉ុន្តែ មាត្រា ដដែល វាក្យខណ្ឌទី ៣ បានចែងថា អនុសញ្ញារួមណា ដែលមានគម្រោងឱ្យប្រាក់បំណាច់ ដោយទូទាត់សម្រាប់ជួសការឈប់សម្រាក ព្រមទាំងការព្រមព្រៀងដែលស្ដីអំពីការបោះបង់ ឬមិនព្រមប្រើសិទ្ធិឈប់សម្រាកប្រចាំឆ្នាំ ត្រូវទុកជាមោឃៈ ហើយគ្មានហេតុផលអ្វីទាំងអស់ ។

            ខ្លឹមសារនៅក្នុង វាក្យខណ្ឌនេះ គឺសំដៅហាមឃាត់មិនឱ្យមានការទូទាត់ប្រាក់បំណាច់ជួសការឈប់សម្រាកប្រចាំឆ្នាំ ក្នុងអំឡុងពេលដែលកម្មករនិយោជិត កំពុងបម្រើការងារឱ្យនិយោជក ។ ក្រុមប្រឹក្សាអាជ្ញាកណ្ដាល ក៏បានបកស្រាយខ្លឹមសារមាត្រានេះផងដែរ នៅក្នុងសេចក្ដីសម្រេចលេខ ១៨៧/១៦ ចុះថ្ងៃទី ៣១ ខែ សីហា ឆ្នាំ ២០១៦ ។

            នៅក្នុងសេចក្ដីសម្រេចរបស់ខ្លួន ក្រុមប្រឹក្សាអាជ្ញាកណ្ដាល បានបកស្រាយថា ច្បាប់ស្ដីពីការងារ មានគោលបំណងលើកទឹកចិត្តឱ្យកម្មករនិយោជិតប្រើប្រាស់ការឈប់សម្រាកនេះ ដោយមិនទូទាត់ជាប្រាក់ បើសិនជាកម្មករនិយោជិតនៅមានទំនាក់ទំនងការងារជាមួយនិយោជកនៅឡើយ ។

            សរុបមក ច្បាប់ការងារ អនុញ្ញាតិឱ្យនិយោជកទូទាត់ជាប្រាក់ជួសការឈប់សម្រាក់ប្រចាំឆ្នាំ ដល់កម្មករនិយោជិតតែក្នុងករណីដែលមានការផ្ដាច់ឬបញ្ចប់កិច្ចសន្យាមុនពេលប្រើប្រាស់ការឈប់សម្រាកនោះអស់ប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែច្បាប់មិនអនុញ្ញាតឱ្យទូទាត់ជាប្រាក់ជួសការឈប់សម្រាក នៅក្នុងអំឡុងដែលកម្មករនិយោជិត នៅមានទំនាក់ទំនងការងារជាមួយ និយោជកឡើយ ។